 |
| Gambar Hiasan |
APABILA Menteri Pembangunan Wanita Keluarga Dan Masyarakat, Datuk
Seri Rohani Abdul Karim tekad untuk memastikan sekurang-kurangnya 30
peratus wanita terlibat di peringkat pembuat keputusan dalam sektor
korporat dalam negara ini, ramai yang skeptikal malah ada yang secara
sinis menganggap ia bagaikan satu usaha ‘mimpi di siang hari’.
Realitinya, apakah masalah jika usaha ini membuahkan hasil?
Sampai bila kita hendak menganggap wanita hanya sebagai pelaksana
atau ‘budak suruhan’ di saat setiap tahun jumlah wanita yang keluar dari
menara gading lebih ramai daripada lelaki, di saat setiap tahun jumlah
wanita yang berjaya mendaki tangga sektor awam dan korporat semakin
bercambah?
Untuk rekod, berdasarkan data daripada Suruhanjaya Syarikat Malaysia,
sehingga Disember 2014, hanya 16 peratus iaitu 3,513 orang daripada
keseluruhan ahli lembaga pengarah yang berjumlah 21,948 orang di
syarikat awam (Public Companies) adalah wanita.
Syarikat awam merangkumi syarikat tersenarai awam (Public Listed
Companies) dan syarikat tidak tersenarai awam (Non-Public Listed
Companies).
Justeru bagi memastikan kumpulan wanita yang kompeten dapat
diketengahkan sebagai ahli lembaga pengarah di syarikat tersenarai awam
(PLC) Kementerian telah melaksanakan Program Pengarah Wanita atau Women
Directors’ Programme semenjak tahun 2012.
Untuk itu Rohani telah mengarahkan, melalui agensi di bawah
kementeriannya, NAM Institute for the Empowerment of Women (NIEW) dengan
kerjasama Performance Management and Delivery Unit (PEMANDU) untuk
merangka penubuhan 30 percent club.
Apa itu 30 percent club?
Ia merupakan kumpulan pemimpin perniagaan dan ‘drivers’ yang komited
untuk memastikan lebih ramai wanita dilantik sebagai ahli lembaga
pengarah syarikat.
Bersifat ‘business-led approach’ dan ‘persuasive’, platform ini
dijangka dapat meningkatkan ‘placement’ di peringkat pembuat keputusan
di sektor korporat sekaligus mendapatkan ‘buy-in’ dari sektor korporat
untuk meningkatkan peratusan wanita di peringkat pengurusan tertinggi
dan lembaga pengarah.
Berdasarkan pencapaian di Hong Kong dan United Kingdom, peratusan
‘placement’ wanita di peringkat pembuat keputusan telah meningkat dengan
adanya kelab tersebut.
Percayalah, lembaga pengarah yang seimbang dan pelbagai, boleh
dicapai, jika entiti Malaysia memberi tumpuan ke atas pengambilan dan
pengekalan bakat terbaik, termasuk wanita.
Kita kena akui, demografik dalam lembaga pengarah, khususnya gender, memang mewujudkan perbezaan.
Sebab itu anggota lembaga pengarah dan kepimpinan korporat yang
berlainan dan seimbang yang merangkumi lelaki dan wanita yang
berkeupayaan, sangat penting.
Kajian juga menunjukkan syarikat yang mempunyai ramai pemimpin wanita, ditadbir dengan lebih baik.
Namun sebagai menteri bertanggungjawab, Rohani merasakan bahawa
pengisian 30 peratus wanita sebagai ahli lembaga pengarah bukan hanya
untuk memenuhi kuota, tetapi yang penting mereka layak dan berusaha
untuk mendapatkannya.
Sebab itu beliau membuat kenyataan kalaulah perlu mereka bermain golf
sebagai salah satu cara untuk menonjolkan diri mereka, tidak ada
salahnya untuk berbuat demikian.
Pernah tak kita bertanya, kenapa ramai tokoh korporat dan pemain
utama industri banyak bermain golf…sebenarnya ia bukan sekadar permainan
tetapi ia lebih daripada itu.
Bukan rahsia lagi, banyak keputusan-keputusan penting LAHIR daripada
sukan itu kerana inilah masanya para tokoh korporat ini dapat
bertukar-tukar fikiran secara lebih santai dan relaks, jauh dari situasi
stress di bilik mesyuarat sebagai contoh.
Yang pasti, terdapat golongan wanita yang sering terlepas peluang
memegang jawatan atau tanggungjawab dalam membuat keputusan di syarikat
dan mereka sering dikecualikan daripada aktiviti di luar pejabat seperti
permainan golf dan acara sukan lain.
Terdapatnya stereotaip menyatakan bahawa wanita harus menumpukan
perhatiannya terhadap keluarga. Di sinilah golongan lelaki ‘mengambil
kesempatan’ dan dilihat lebih mempromosikan diri mereka sendiri
berbanding wanita.
Malangnya ada pihak menyempitkan fikiran dengan menganggap Rohani
berkeras mahu wanita bermain golf kalau mahu jadi ahli lembaga pengarah –
satu interpretasi yang JAUH daripada maksud yang beliau cuba ingin
sampaikan.
Sedangkan dalam sidang akhbar semalam, Rohani turut mencadangkan
pelbagai kaedah lagi yang boleh dipertimbangkan termasuklah tuan punya
diri boleh menulis di dalam akhbar atau majalah sebagai salah satu cara
untuk ‘memasarkan’ diri mereka.
Perniagaan adalah satu seni…justeru untuk menempatkan diri sebagai
pembuat keputusan atau lembaga pengarah juga adalah satu seni yang
adakalanya tidak tertulis dalam mana-mana jurnal atau makalah.
Kerajaan hanya boleh membantu daripada segi dasar tetapi akhirnya
diri sendiri yang perlu berusaha untuk muncul di barisan hadapan. Ada
1,001 cara…ada 1,001 kaedah.
Fikir-fikirkanlah.